ความหมายของคำว่า ' ศิงขริน, ศิงขรี '

ความหมายของคำว่า ' ศิงขริน, ศิงขรี '
ศิงขริน, ศิงขรี หมายถึง น. ศิขริน, ภูเขา. ว. มียอด.

ศิงขริน, ศิงขรี
น. ศิขริน, ภูเขา. ว. มียอด.
ศิตะ
ว. คม. (ส.).
ศิถี
น. พวงดอกไม้, พวงมาลัย. (บ.).
ศิพิระ
น. ค่ายทหาร. (ส. ศิวิร ว่า ปะรํา, ค่าย).
ศิร, ศิระ
[สิระ] น. หัว, ยอด, ด้านหน้า. (ส. ศิรสฺ; ป. สิร).
ศิร, ศิระ
[สิระ] น. หัว, ยอด, ด้านหน้า. (ส. ศิรสฺ; ป. สิร).
ศิรประภา
น. รัศมีที่พวยพุ่งขึ้นจากศีรษะของผู้ศักดิ์สิทธิ์และพระพุทธรูป. (ส.; ป. สิรปภา).